Ronde 3: Ik en Obama
Blijf op de hoogte en volg Kim
02 November 2012 | Suriname, Brownsweg
Sinds Kiki weg is hangt er op mijn kamer een kalender met de dagen dat ik hier nog ben. Steeds leek het nog best wat. Maar sinds dit weekend begon het ineens te voelen dat ik misschien wel te weinig tijd heb!
Er is nog zoveel te doen en te zien hier en inmiddels zet ik over 4 weken alweer voet op de Nederlandse bodem.
Vorig weekend was weer Surinaams genieten. Uiteindelijk ben ik naar Knini Paati geweest. De tocht erheen was al genieten. Je moet eerst een flink stuk met de auto en daarna nog een uurtje varen.
Varen is in principe heerlijk, lekker zitten en het landschap en je voorbij zien gaan. Alleen kregen wij halverwege een lekkere tropische regenbui op ons hoofd. Ik heb eerder gezegd dat ik de regenbuien hier kan waarderen. Dat is meer als ik in de stad ben denk ik, of binnen..
Vanaf het huisje keken wij uit op een partij rotsen waar verschillende stroomversnellingen waren. Met een ondergaande zon ook een zeer mooi plaatje, zo één uit een reisbrochure.
Natuurlijk gelijk wezen zwemmen en ook niet veel anders gedaan dat weekend.
Zondag was ik weer terug om maandag weer fris en fruitig terug te gaan naar Brownsweg.
Ik kon mij ook herinneren als brugger ooit een b-uur (inval uur waarbij je gewoon iets moest doen onder begeleiding van een docent, meestal niet erg zinvol) hadden van een leerkracht die alleen engels sprak. Wij hadden dat jaar welgeteld 3 lessen engels gehad en konden ons net aan voorstellen. Wat die vrouw zei interesseerde ons eigenlijk niet. We verstonden haar toch niet!
Dat idee hadden een paar van deze kinderen deze week denk ik ook.
Barak Obama (en dan komt er nog een achternaam van de jongen zelf) is er zo één. Je moet ogen in je rug hebben want voordat je het weet loopt hij weg en kan je er achteraan rennen (tot grote hilariteit van de man die tegenover de school woont).
Het begint 's ochtends al, voor de school. Krijsen, stampen, gillen...
Niet echt een goede combinatie met het vroeg opstaan en zeker niet bevorderlijk voor je humeur.
Het kwam tot een punt dat ik, als vervelende juf die de jongen iedere keer weer grijpt en op een stoel zet, zelfs een klap kreeg van deze Barak Obama, die dus niets lijkt op de president.
Natuurlijk was er nog een juf.. Maar die zit haar tijd wel uit terwijl ik ondertussen de kinderen het idee van lummelen probeer uit te leggen. Lummelen deden we uiteindelijk niet maar het was een nieuw soort variatie erop.
Uiteindelijk hebben Barak (ik mag Barak zeggen) en ik wel een goede relatie hoor. Hij komt ook naar mij toe als hij verdriet heeft. En soms komt hij bij mij hangen tegen mijn been aan.
Het is geen kwade jongen. Ik kan in ieder geval zeggen dat ik Barak Obama in de klas heb!
Er is nog zoveel te doen en te zien hier en inmiddels zet ik over 4 weken alweer voet op de Nederlandse bodem.
Vorig weekend was weer Surinaams genieten. Uiteindelijk ben ik naar Knini Paati geweest. De tocht erheen was al genieten. Je moet eerst een flink stuk met de auto en daarna nog een uurtje varen.
Varen is in principe heerlijk, lekker zitten en het landschap en je voorbij zien gaan. Alleen kregen wij halverwege een lekkere tropische regenbui op ons hoofd. Ik heb eerder gezegd dat ik de regenbuien hier kan waarderen. Dat is meer als ik in de stad ben denk ik, of binnen..
Vanaf het huisje keken wij uit op een partij rotsen waar verschillende stroomversnellingen waren. Met een ondergaande zon ook een zeer mooi plaatje, zo één uit een reisbrochure.
Natuurlijk gelijk wezen zwemmen en ook niet veel anders gedaan dat weekend.
Zondag was ik weer terug om maandag weer fris en fruitig terug te gaan naar Brownsweg.
Ik kon mij ook herinneren als brugger ooit een b-uur (inval uur waarbij je gewoon iets moest doen onder begeleiding van een docent, meestal niet erg zinvol) hadden van een leerkracht die alleen engels sprak. Wij hadden dat jaar welgeteld 3 lessen engels gehad en konden ons net aan voorstellen. Wat die vrouw zei interesseerde ons eigenlijk niet. We verstonden haar toch niet!
Dat idee hadden een paar van deze kinderen deze week denk ik ook.
Barak Obama (en dan komt er nog een achternaam van de jongen zelf) is er zo één. Je moet ogen in je rug hebben want voordat je het weet loopt hij weg en kan je er achteraan rennen (tot grote hilariteit van de man die tegenover de school woont).
Het begint 's ochtends al, voor de school. Krijsen, stampen, gillen...
Niet echt een goede combinatie met het vroeg opstaan en zeker niet bevorderlijk voor je humeur.
Het kwam tot een punt dat ik, als vervelende juf die de jongen iedere keer weer grijpt en op een stoel zet, zelfs een klap kreeg van deze Barak Obama, die dus niets lijkt op de president.
Natuurlijk was er nog een juf.. Maar die zit haar tijd wel uit terwijl ik ondertussen de kinderen het idee van lummelen probeer uit te leggen. Lummelen deden we uiteindelijk niet maar het was een nieuw soort variatie erop.
Uiteindelijk hebben Barak (ik mag Barak zeggen) en ik wel een goede relatie hoor. Hij komt ook naar mij toe als hij verdriet heeft. En soms komt hij bij mij hangen tegen mijn been aan.
Het is geen kwade jongen. Ik kan in ieder geval zeggen dat ik Barak Obama in de klas heb!
-
02 November 2012 - 12:01
Kiki:
TROTS &........................................................................ jaloers!
X :-) -
02 November 2012 - 12:01
Kiki:
TROTS &........................................................................ jaloers!
X :-) -
02 November 2012 - 12:16
Martin:
Heerlijk! Dit toontje bevalt me wel ;-) Gaat snel hè... Geniet ervan, buurmeisje! XXX
NB. In Peru had ik als wannabe-surfdude een klasje onder mijn hoede, waarvan er 2 ukken nog niet konden zwemmen, maar wel héél graag wilden: ze bleven in hun enthousiasme net zo lang kopje onder spartelen tot ik hun bij de kraag van hun wetsuit weer opdrechte. Kleine Davide rende ook telkens weg... En un momento dado rent ie 100m. de pier op, om daar in het diepe te springen. WTF?! Enkelt door mijn OERSCHREEUW bleef hij staan, daarna heb ik 'm in het zand gepoot voor de rest van de dag met een reprimande in mijn beste Spaans: "Jij niet luisteren, jij nu bij mij blijven." Toen boos, vervolgens beste maatjes. ;-) -
03 November 2012 - 22:36
Elly:
Wat heerlijk om je belevenissen te lezen! En dan die relatie met Barak Obama....., geweldig!
Ik kan me voorstellen dat ineens de tijd snel gaat.
Ons 'lichtpuntje' is nog steeds onderweg.... , ik weet niet hoe snel ze de post bezorgen, maar anders ben je al weer thuis voordat je het hebt uitgepakt:) Nee hoor, ik hoop dat je er nog van kan genieten en dat 't bezorgd wordt op een tijd dat je thuis bent...
Super dat je weer een week je beste beentje hebt kunnen voorzetten op de Brownsweg!
We zijn supertrots op je!
Geniet van je weekend en de groetjes van ons!!
Liefs,
Jasper, Elly en Carmen -
07 November 2012 - 17:04
Rick:
Mooie foto's
Gisteren was ik bij pa en ma en je lamp was binnen leuk en groot ding Pa heeft m in elkaar gezet en ook ff de bedrading na gekeken
Ik wil wel s zien hoe dat smorgends gaat met die kinderen en al dat gekrijs en zo
veel plezier en de tijd gaat idd snel
gr rick & chantal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
