Gillend naar huis
Blijf op de hoogte en volg Kim
18 Oktober 2012 | Suriname, Brownsweg
Deze keer geen referenties naar Echte meisjes in de jungle.
Nee deze dagen deden me meer aan een ander programma denken, ook van RTL, met Gordon in de hoofdrol..
Het begon op dinsdag. Ik zou eigenlijk maandag beginnen maar dinsdag was beter gezien er dan iemand in de stad was en dan kon ik meerijden naar Brownsweg. Scheelt een hoop ellende met bussen enzo.
Half 11 uiterlijk zou meer horen. Geen gehoor. 12 uur wel. Ze zou mij komen ophalen. Ik gelijk buiten wachten (stom natuurlijk), want een uur laten werd ik weer gebeld, ze kon de straat niet vinden.
Kwart over 2 zat ik uiteindelijk in de auto naar Brownsweg samen met juf/gastmoeder en haar man.
Na een lange rit kom je aan in Brownsweg, een andere kant van Suriname.
Het dorp bestaat uit allemaal hutjes en natuurlijk een chinese supermarkt (ze zijn ook werkelijk overal).
Daarnaast veel vriendelijke mensen waarvan een deel toch wel Nederlands spreekt. Tussen dit alles in scharrelen kippen met hoorde kuikens achter zich aan.
Wat ze al snel doorhadden is mijn naam. Daarachter kwam vaak iets met: je moet. Kim, je moet even helpen met een (nederlandse) handleiding, een technisch iets.. In dit dorpje hebben ze namelijk wel stroom en dus volop laptops, blackberry's en grote tv's. Zo heb ik hier voor het eerst weer het Nederlandse journaal gezien. Stromend water hebben ze echter niet. Een regenton met daarin alle beestjes en larven van dien dient als badwater.
Na zo verfrissend bad was het dan ook tijd om me op te maken voor een nacht vol hanen die volgens mij eerder opstaan dan de zon doet (uurtje of 2 's nachts) en proberen tot 6 uur wat slaap te krijgen. Woensdag was namelijk de eerste stagedag.
Stage begint rond 8 uur. Dan heb je een inloop van een uur, soms langer.
Waarbij van de kinderen wordt geacht dat ze keurig op hun stoeltjes blijven zitten. Soms doet de juf even een liedje (we zaten met een zuch, al boven in de luch) en daarna worden sociale contacten grondig onderhouden terwijl de kinders elkaar gaan zitten vervelen totdat het tijd is voor eten en drinken. Daarbij valt het nodige drinken op de grond, wordt het nodige gehuild en geslagen en worden kippen en kuikens flink bijgevoerd. Daarna is het tijd voor een activiteit en krijgen de kinderen een blaadje met een rondje erop getekend en 1 krijtje.
Kort gezegd is dit een dag op de school. De dag erna was niet heel erg anders alleen was het rondje dit keer een vierkant en kregen de kinderen speelgoed om mee te spelen.
Ook dacht de juf dat het een leuke onderbreking zou zijn als ik de kinderen even aan hun tafel zou zetten.
De woordenschat van de kinderen is dermate laag dat het woord zitten niet wordt begrepen en veel kinderen beginnen eigenlijk al te huilen als ik in de buurt kom of ze kijken me met grote angstige ogen aan.
Het duurde dan ook even voordat het hele spul op zijn plek zat en het heeft het nodige frustratie (en wat kinder tranen) gekost.
Volgende week lessen geven zonder enig materiaal en kinderen die bij voorbaat al van mij gaan huilen en geen woord begrijpen van wat ik zeg.
Laten we het zien als een uitdaging en iets leerzaams.
Nu eerst maar bijkomen met een grote koude cola en een heerlijke hamburger van die grote herkenbare gele M.
Best fijn na een paar dagen gehele beesten (lever en stukjes bot bij inbegrepen) en onherkenbaar/niet te identificeren eten (is het groente? of...) te hebben gegeten met een grote glimlach.
Het is wel duidelijk dat ik weer in de stad ben. Het moment dat ik met mijn mega rugtas een veelste hete bus uitkom waardoor ik waarschijnlijk niet al te fris ben, een paar dagen mijn haren niet heb gewassen met als gevolg dat het als een dooie marmot op mijn hoofd zit en een beetje moe ben van alles schijnt hier niet uit te maken. 1 stap op de stoep en het eerste compliment is al binnen, ik zie er sexy uit vandaag..
Nee deze dagen deden me meer aan een ander programma denken, ook van RTL, met Gordon in de hoofdrol..
Het begon op dinsdag. Ik zou eigenlijk maandag beginnen maar dinsdag was beter gezien er dan iemand in de stad was en dan kon ik meerijden naar Brownsweg. Scheelt een hoop ellende met bussen enzo.
Half 11 uiterlijk zou meer horen. Geen gehoor. 12 uur wel. Ze zou mij komen ophalen. Ik gelijk buiten wachten (stom natuurlijk), want een uur laten werd ik weer gebeld, ze kon de straat niet vinden.
Kwart over 2 zat ik uiteindelijk in de auto naar Brownsweg samen met juf/gastmoeder en haar man.
Na een lange rit kom je aan in Brownsweg, een andere kant van Suriname.
Het dorp bestaat uit allemaal hutjes en natuurlijk een chinese supermarkt (ze zijn ook werkelijk overal).
Daarnaast veel vriendelijke mensen waarvan een deel toch wel Nederlands spreekt. Tussen dit alles in scharrelen kippen met hoorde kuikens achter zich aan.
Wat ze al snel doorhadden is mijn naam. Daarachter kwam vaak iets met: je moet. Kim, je moet even helpen met een (nederlandse) handleiding, een technisch iets.. In dit dorpje hebben ze namelijk wel stroom en dus volop laptops, blackberry's en grote tv's. Zo heb ik hier voor het eerst weer het Nederlandse journaal gezien. Stromend water hebben ze echter niet. Een regenton met daarin alle beestjes en larven van dien dient als badwater.
Na zo verfrissend bad was het dan ook tijd om me op te maken voor een nacht vol hanen die volgens mij eerder opstaan dan de zon doet (uurtje of 2 's nachts) en proberen tot 6 uur wat slaap te krijgen. Woensdag was namelijk de eerste stagedag.
Stage begint rond 8 uur. Dan heb je een inloop van een uur, soms langer.
Waarbij van de kinderen wordt geacht dat ze keurig op hun stoeltjes blijven zitten. Soms doet de juf even een liedje (we zaten met een zuch, al boven in de luch) en daarna worden sociale contacten grondig onderhouden terwijl de kinders elkaar gaan zitten vervelen totdat het tijd is voor eten en drinken. Daarbij valt het nodige drinken op de grond, wordt het nodige gehuild en geslagen en worden kippen en kuikens flink bijgevoerd. Daarna is het tijd voor een activiteit en krijgen de kinderen een blaadje met een rondje erop getekend en 1 krijtje.
Kort gezegd is dit een dag op de school. De dag erna was niet heel erg anders alleen was het rondje dit keer een vierkant en kregen de kinderen speelgoed om mee te spelen.
Ook dacht de juf dat het een leuke onderbreking zou zijn als ik de kinderen even aan hun tafel zou zetten.
De woordenschat van de kinderen is dermate laag dat het woord zitten niet wordt begrepen en veel kinderen beginnen eigenlijk al te huilen als ik in de buurt kom of ze kijken me met grote angstige ogen aan.
Het duurde dan ook even voordat het hele spul op zijn plek zat en het heeft het nodige frustratie (en wat kinder tranen) gekost.
Volgende week lessen geven zonder enig materiaal en kinderen die bij voorbaat al van mij gaan huilen en geen woord begrijpen van wat ik zeg.
Laten we het zien als een uitdaging en iets leerzaams.
Nu eerst maar bijkomen met een grote koude cola en een heerlijke hamburger van die grote herkenbare gele M.
Best fijn na een paar dagen gehele beesten (lever en stukjes bot bij inbegrepen) en onherkenbaar/niet te identificeren eten (is het groente? of...) te hebben gegeten met een grote glimlach.
Het is wel duidelijk dat ik weer in de stad ben. Het moment dat ik met mijn mega rugtas een veelste hete bus uitkom waardoor ik waarschijnlijk niet al te fris ben, een paar dagen mijn haren niet heb gewassen met als gevolg dat het als een dooie marmot op mijn hoofd zit en een beetje moe ben van alles schijnt hier niet uit te maken. 1 stap op de stoep en het eerste compliment is al binnen, ik zie er sexy uit vandaag..
-
19 Oktober 2012 - 00:17
Martin:
Lieve Kim,
ben je nou helemaal!?
Je gaat nog niet naar huis hoor, en ook niet eerder stoppen!
Mag je na al dat heerlijke vakantievieren en veel te mooie foto's doorsturen, eindelijk eens aan het werk, gaan we niet jammeren hè. :-P
Ff serieus: dit is de onvermijdelijke échte cultuurschok. Jij denkt dat je aan de slag mag, allemaal heel spannend: doe je het wel goed? En de juf ziet in jou maar een raar geval: met je lesplan, werkethiek, interactie etcetc. Het gaat toch goed (lees in dit geval: makkelijk zat) zo?
Ellende is waarschijnlijk ook nog eens dat het een heel hiërarchisch schoolsysteem is, dus jij als tutje stagiair moet je sowieso niets in je hoofd halen, haha.
Heeele kleine stapjes Kim! Eerst nog ff aankijken/je verbazen. Laat ook de kinderen nog maar aan je wennen. (Hoe mooi bruin je al bent, voor hen geef je licht!) Dan kijken of jíj toch iets, al is het maar iets kleins met de leerlingen mag doen: een uitdagend spelletje, een schreeuwlied aanleren ("overal waar we heen gaan" ofzo), een tekenopdrachtje (van jou?) maken whatever > dat de kindjes het leuk vinden én dat de juf zich toch ook ff achter de oren krabt... Hé, zo kan het ook... mmm.
Dus niet de neo-koloniaal uithangen die alles beter weter weet ;-), niemand krenken:
op een bizarre manier ga jij mooie dingen in gang zetten, geloof me!
Dikke kus, geniet van je lange weekend, doe nog een mooi tripje, ga even lekker uithuilen bij bekenden (deed ik in Tanzania ook) en er tegelijkertijd om lachen?
Volgende week, nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Go Girl!
-
19 Oktober 2012 - 00:45
Kim Hoogeboom:
Lieve Martin,
Bedankt voor je lieve berichtje! Je hebt helemaal gelijk. Ik moet ook nog even relativeren.
(wat een ellende)
Ons onderzoek gaat ook over hoe het beter kan op deze school, om het beste uit ieder kind te halen
(maar dan geformuleerd in een mooie vraag).
Dus met het onderzoek zit het wel goed ;) Ik had nu wel het idee om misschien iets eerder te stoppen en te kijken of ik ook op een school in Paramaribo nog iets kan zien en natuurlijk doen om te kijken of daar verschil in zit.
Stiekem kan ik er nu wel al om glimlachen hoor, niet te hard want ik moet nog terug.
Al betwijfel ik of de docenten wat met de ideeen doen. Ik heb eenzelfde soort blog gelezen van een paar jaar geleden, inmiddels heel wat stagiaires verder weinig verandering geloof ik. Maar wie weet..
Zoals Obama ooit zei: Yes we can! (of de TNT: Sure we can)
-
19 Oktober 2012 - 12:53
Ria:
lieve kim
wat fijn dat er een martin is die bekend is metdeze ervaring. die eigenlijk iik verteld wat ik je heb
proberen uitleggen. Als baby ,peuter en kleuter was je zoals die kinderen.
Je kon mensen die jou zo schattig vonden, met je krullen en je appelwangen, wel killen als boven de wandelwagen hingen.
zeer verontwaardig kon je ze aan kijken zo van mens wat moet je van me.
Als je nooit een blanke heb gezien als kind schrik je je eigen rot van zo mens.
neem 1 stap en weet dat je soms een stap terug moet doen dan komt alles goed.
en soms ga weer terug naar af,weet als je thuis komt we nu van alles voor kunnen schotelen met eten.
dat lust ik niet kan je niet meer zeggen
heeeeeel veeeeeel liefs
-
20 Oktober 2012 - 17:10
Doris:
Lieve Kim,
Meid, alles went en hier moet je even doorheen.Het is geen Nederland maar de rimboe van Suriname, het grote avontuur!!!Komt helemaal goed. Jij moet wennen, zij moeten wennen. En wat je moeder zei: je moet eens weten hoe eenkennig jij kon zijn en iedereen kon opvreten die naar je keek. Maar ook met jou is t goed gekomen. Geintje!!!Geef het een kans, geef het een plaats en als t inderdaad helemaal niets is kan je altijd nog in Paramaribo een school zoeken. Je hebt een droom en daar ge je voor. Sterkte en laat je niet kennen. Ook hier van geniete, je kunt er straks zo om lachen en zeggen ik heb t toch maar gedaan. Zie met een glimlach naar je volgend avontuur uit.
Knuffel en kus -
21 Oktober 2012 - 14:08
Elly:
Lieve Kim,
Goed dat je er al weer een klein beetje om kan glimlachen! Hou vol! Er is een 'opkikkertje' naar je onderweg:)
We denken aan je!
Liefs,
Jasper, Elly en Carmen -
23 Oktober 2012 - 20:36
Rick:
heeeeeeeeeeeeejjjjjjjjjjjjjj kim
lekker hamburger Is alles bij de Mac het zelfde of hebben ze daar ook andere (rare) dingen
Eindelijk aan je stage begonnen je hebt echt een uitdaging Wat mischien heel leuk is zijn simpele
googel truckjes zoals die bij Isa en Evi met het muntje in de ene hand....je weet wel wat ik bedoel
kan je ze ook wel een tijdje mee bezig houden of mikado met takjes?
En je wet natuurlijk veel spelletjes van scouting waar je bijna of geen spullen voor nodig hebt
Veel plezier met je uitdaging en tot horens
groetjes Rick en Chantal -
23 Oktober 2012 - 20:36
Rick:
heeeeeeeeeeeeejjjjjjjjjjjjjj kim
lekker hamburger Is alles bij de Mac het zelfde of hebben ze daar ook andere (rare) dingen
Eindelijk aan je stage begonnen je hebt echt een uitdaging Wat mischien heel leuk is zijn simpele
googel truckjes zoals die bij Isa en Evi met het muntje in de ene hand....je weet wel wat ik bedoel
kan je ze ook wel een tijdje mee bezig houden of mikado met takjes?
En je wet natuurlijk veel spelletjes van scouting waar je bijna of geen spullen voor nodig hebt
Veel plezier met je uitdaging en tot horens
groetjes Rick en Chantal -
23 Oktober 2012 - 20:36
Rick:
heeeeeeeeeeeeejjjjjjjjjjjjjj kim
lekker hamburger Is alles bij de Mac het zelfde of hebben ze daar ook andere (rare) dingen
Eindelijk aan je stage begonnen je hebt echt een uitdaging Wat mischien heel leuk is zijn simpele
googel truckjes zoals die bij Isa en Evi met het muntje in de ene hand....je weet wel wat ik bedoel
kan je ze ook wel een tijdje mee bezig houden of mikado met takjes?
En je wet natuurlijk veel spelletjes van scouting waar je bijna of geen spullen voor nodig hebt
Veel plezier met je uitdaging en tot horens
groetjes Rick en Chantal -
23 Oktober 2012 - 20:36
Rick:
heeeeeeeeeeeeejjjjjjjjjjjjjj kim
lekker hamburger Is alles bij de Mac het zelfde of hebben ze daar ook andere (rare) dingen
Eindelijk aan je stage begonnen je hebt echt een uitdaging Wat mischien heel leuk is zijn simpele
googel truckjes zoals die bij Isa en Evi met het muntje in de ene hand....je weet wel wat ik bedoel
kan je ze ook wel een tijdje mee bezig houden of mikado met takjes?
En je wet natuurlijk veel spelletjes van scouting waar je bijna of geen spullen voor nodig hebt
Veel plezier met je uitdaging en tot horens
groetjes Rick en Chantal -
23 Oktober 2012 - 20:37
Rick:
hmmmmm 3x achter elkaar was nie echt de bedoeling sorry :) -
26 Oktober 2012 - 09:43
Kiki:
Lief: je bent de beste! -
10 November 2012 - 13:08
Hilda:
Hai Kim
Jet en Cathy volgen je via face book en daardoor ik dus ook. Verder werkt je moeder tegenwoordig in leiderdorp, dus je begrijpt dat ik overstelpt wordt met je avonturier verhalen. Kim ik vind dat je je kranig overal door heden slaat. Complimenten! Ook heb ik begrepen dat ik je heel veel plezier doe om in het kerstdiner een rijstgerecht in te passen. Maar al met al gaat het wel snel voorbij. Geniet nog even. Liefs hilda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
